Telja menn að ofbeldi gagnvart börnum sé bara fortíðarvandamál

Í síðustu færslu nefndum við yfirmann í dönsku lögreglunni sem ætlaði að beita barni kynferðislegu ofbeldi, kannski öruggur í skjóli búnings síns, stöðu í samfélaginu og þess trausts sem svona menn að óbreyttu njóta. Og nú er ástæða til að staldra við Moggafrétt um að liðsmenn friðargæslusveita Sameinuðu þjóðanna og hjálparsamtaka hafi beitt börn kynferðislegu ofbeldi og að sum barnanna hafi einungis verið sex ára gömul.

Og þá er það spurning dagsins til lesenda bloggsíðunnar: Telja menn ástæðu til að ætla að ofbeldi gagnvart börnum og unglingum sé bara fortíðarvandamál og að í dag gerist ekkert misjafnt á borð við það sem gerðist að Breiðavík, Kumbaravogi og víðar?

Geta stjórnvöld gengið um hnarreist, barið sér á brjóst og fullyrt að óhætt sé að treysta því að í dag verði börn og unglingar á Íslandi ekki fyrir ofbeldi af hálfu fólks, sem stöðu sinnar vegna nýtur trausts?

Svari hver fyrir sig - og vel þegið að senda þau svör hingað!

Börn kynferðislega misnotuð

Athugasemdir

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 27.5.2008 kl. 11:01]

Þetta er nefnilega málið.  Fólk verður alveg brjál þegar upp koma mál, vilja lemja, sparka og spíta á þann aðila sem á hlut að máli en svo bara gefst fólk upp.  Eins og þetta sé bara búið.  Að um sé að ræða einn mann sem þarf bara myndbirta og málið er dautt.  Þannig er það ekki.  Það þarf að opna augun og vera vakandi.  Það sem gerðist í breiðavík hefur gerst aftur og mun gerast aftur.  Hins vegar verðum við að vera með opin augun og koma í veg fyrir slíkt.

[Alfreð Símonarson, 27.5.2008 kl. 11:13]

Heyr Heyr!! Það er búið að stynga á kýlið og núna er það okkar að kreysta drulluna upp á yfirborðið.

Kær kveðja og lifi byltingin!

Alli