Breiðavíkursamtökin - allt áhugafólk um barnavernd velkomið

Nú er rétt liðlega ár frá því Breiðavíkurmálið var tekið fyrir í fjölmiðlum; mér þykir það ótrúlegt að ekki lengri tími sé liðinn. Breiðavík hefur verið með mér nánast alla mína ævi. Það er ekkert undarlegt við það.

 

Ég dvaldist í  Breiðavík um tveggja ára skeið og þótt ég væri ekki að velta mér upp úr því mótar samt reynslan úr æsku lífið og Breiðavík vildi ég bara gleyma.

 

Ég vissi alltaf að mikið óréttlæti hafði verið framið á okkur sem sendir höfðu verið til Breiðavíkur en leit svo á að þar sem heimurinn væri nú eins og hann er næðist aldrei fram réttlæti í því efni. Kannski að þar verði breyting á.

 

Breiðavíkursamtökin voru svo stofnuð í framhaldi af umfjöllun fjölmiðla. Þessi samtök Breiðavíkurdrengja voru ætluð öllum sem höfðu dvalið á stofnunum, heimilum og einkaheimilum á vegum ríkisins og Barnaverndar. Það kom fljótt í ljós að þessi takmörkun sneið félaginu fullþröngan stakk og þótt það hafi gert mikið gagn sem vettvangur til að hittast á hefur ekki gengið nógu vel að skilgreina viðfangsefnin og átta sig á því hvernig þessi hagsmunasamtök mjög svo ólíkra einstaklinga geta best beitt sér í málum þeirra.

 

Á fyrsta aðalfundi Breiðavíkursamtakanna, þann 17. maí, s.l., var því ráðist í að breyta lögum félagsins, opna það fyrir öllum sem vilja leggja þessari baráttu lið og láta sig hag barna og hlutskipti í fortíð og nútíð skipta máli.

 

Eitt verkefni félagsins er að gera sögu barnaverndar í íslensku samfélagi skil.

 

Annað verk sem liggur fyrir vinnst fyrst og fremst á pólitískum vettvangi en það snýst um væntanlegar bætur til þeirra sem dvöldu á þessum heimilum.

 

Breiðavíkurskýrslan markaði tímamót í íslenskri stjórnsýslu. Yfirvöld brugðust við henni með frumvarpi sem átti að taka fyrir á vorþingi en ljóst er að því verður frestað fram á haustið; við í samtökunum erum sátt við það. Það þarf að vanda sig og það er ekki einfalt mál að greiða bætur til þessa hóps.

 

Á aðalfundinum var ég kosinn formaður samtakanna. Ég hafði ekki sóst sérstaklega eftir því starfi. Ég hef látið hafa eftir mér að mér hefði verið sama þótt Breiðavíkurmálið hefði aldrei komið upp á yfirborðið. Mér rann samt blóðið til skyldunnar og þessvegna samþykkti ég að tala við Bergstein Björgúlfsson og Kristinn Hrafnsson þegar þeir komu að máli við mig í sambandi við myndina Syndir feðranna, það var árið 2004/5. Margt hefur gerst eftir það.

 

Nú þreifar ný stjórn Breiðavíkursamtakanna sig áfram en með mér völdust í stjórn þeir Georg Viðar Björnsson, varaformaður og fráfarandi formaður, Friðrik Þór Guðmundsson, ritari, Þór Saari, gjaldkeri, og Ari Alexander Ergis Magnússon, stjórnarmaður og  leikstjóri myndarinnar Synda feðranna (ásamt Bergsteini). Ég vil bjóða þessa ágætu menn velkomna til starfa fyrir félagið og ég hlakka til samstarfsins við þá.

 

 

Bárður R. Jónsson, formaður Breiðavíkursamtakanna