Breiðuvíkurdrengirnir, eftir Rúnar Kristjánsson

Rúnar Kristjánsson, alþýðuskáld á Skagaströnd, sendi samtökunum eftirfarandi ljóð.

 

Breiðuvíkurdrengirnir

 

Þeir voru sviknir og sendir burt

og sársaukinn fylgdi þeim.

Um líf þeirra oft er lítið spurt

sem langar að komast heim.

 

Í Breiðuvík máttu þeir kúra í kvöl

og kyssa á píslarvönd.

Sendir í þessa Satans dvöl

af svikulli ríkishönd.

 

Að hugsa um drengina er þjáðust þar

á þjáningavítis slóð.

Og sukku í kvalræðis myrkan mar 

er mynd sem er ekki góð.

 

Því sálarlíf þeirra var sært og meitt

og svívirðan dæmafá.

Það öryggi reyndist ekki neitt

sem átti að vernda þá.

 

Þar lífið varð allt svo ljótt og grátt

og lokað á hlýju og ást.

Því yfirgefnir á allan hátt

þeir urðu er verndin brást.

 

Og innri kvölin varð engu lík

er ekkert gaf von um björg.

Það blæddi um hjörtu í Breiðuvík,

þau brustu þar líka mörg.

 

Sú saga af böli er beisk og römm

og braut menn niður í svað.

Og það verður alltaf þjóðarskömm

sem þarna gat átt sér stað.

                                                         Rúnar Kristjánsson

 

 

Þingið, svínin og lægst settu "dýrin"

 Það er vel til fundið hjá Þjóðarhreyfingunni að gefa þingmönnum bókina "Animal farm" um leið og sú krafa er gerð að afnema Eftirlaunalögin svokölluðu (eða ósiðlegu hluta þeirra). Eins er ánægjulegt að heyra þingmenn nú tala um að setja sér siðareglur (þótt það gangi illa). Hvað Breiðavíkursamtökin varðar reynir nú brátt á hversu vel þingmenn vilja gera við þau fyrrum börn og unglinga sem fyrrum kollegar þeirra "dæmdu" til nauðungarvistar og -vinnu og til einangrunar og ofbeldis á Breiðavík og víðar. Því miður benda fyrstu vísbendingar til þess að ekki eigi að bæta skaðann af neinni rausn. 

Breiðavíkursamtökin blása nú í samræmi við það til tímabærs félagsfundar á morgun miðvikudag 3. september í félagsmiðstöð félagsþjónustunnar við Aflagranda, kl. 17. Áríðandi að allir félagar mæti sem vettlingi geta valdið.

 

Fundartilefnið er frumvarpssmíð ríkisstjórnarinnar um bætur til handa fyrrum vistmönnum að Breiðavík og fleiri vistheimilum hins opinbera. Þetta frumvarp hefur verið í smíðum og hefur stjórnarmönnum BRV og Ragnari Aðalsteinssyni lögfræðingi verið kynnt drög frumvarpsins. Óhætt er að segja á þessari stundu að drögin vekja ekki upp hrifningu og ætlunin að ræða málin á fundinum.

 

Fylgist með blogginu og aðalsíðu samtakanna og látið alla félaga vita.

Þingmenn fá Animal Farm

Stórfjölgun tilkynninga um ofbeldi og/eða vanrækslu

Á hverjum einasta degi, að jafnaði, berast barnaverndarnefndum landsins 23 tilkynningar um meintan óviðsættanlegan aðbúnað barns eða barna. Oftast um ofbeldi eða vanrækslu. Það samsvarar tilkynningu á klukkustundarfresti allan sólarhringinn eða einni tilkynningu á hverjum tuttugu mínútum yfir 8 stunda vinnudaginn. Þetta er ansi mikið og er um að ræða 15% fjölgun frá árinu á undan og var fjölgunin þá 22% frá árinu þar á undan.

Alls voru 357 börn í fóstri á árinu 2007 sem er um 15% fjölgun á síðustu fimm árum. Þetta kemur fram í ársskýrslu Barnaverndarstofu 2006-2007. Munar mestu um fjölgun tímabundinna fósturráðstafana.

En þrátt fyrir mikla fjölgun tilkynninga er ekki teljandi breyting á fjölda þeirra mála sem barnaverndarnefndir tóku til rannsóknar. Fjölgun tilkynninga þarf því ekki að endurspegla versnandi ástand og gerir það vonandi ekki. Vonandi er fyrst og fremst um að ræða aukna vitund um velferð og hagsmuni barna. Jafnframt verður að vonast til að barnaverndaryfirvöld gæti ávallt hófs í vistunarúrræðum sínum og hafi hikstalaust á hverjum tíma yfir vönduðum og faglegum mannskap að ráða.

Alls 357 börn í fóstri árið 2007

Mistök gerast með ýmsum hætti og misalvarlegum afleiðingum

Nú virðast þingmenn allra stjórnmálaflokka sammála um að þeir hafi gert mistök við samningu og samþykkt eftirlaunalaganna svo kölluðu. Öllum verða á mistök og sem betur fer ekki alltaf sem mistök hafa alvarlegar afleiðingar í för með sér.

Eitt er að gera mistök sem fyrst og fremst fóðra vasa ráðamanna og þau mistök eru einna verst fyrir skattgreiðendur, sem gjarnan vildu sjá þennan pening renna til verðugri málefna.

Í gegnum árin hafa ráðamenn og barnaverndaryfirvöld því miður gert mörg mjög alvarleg mistök og vonandi oftast sökum vanþekkingar frekar en út af hugsunarleysi og heimsku, ef ekki illvilja. Uppsetning vistheimilisins Breiðavíkur á sjötta áratug síðustu aldar er dæmi um grafalvarleg mistök. Ákvörðun var tekin út frá óskhyggju og kjördæmapoti, en undirbúningurinn og útfærslan var mjög áfátt. Svo virðist einnig eiga við um fleiri vistunarúrræði barnaverndaryfirvalda fyrr á árum og enn í dag kann pottur víða að vera brotinn.

Breiðavíkursamtökin vilja að öll verk barnaverndaryfirvalda í gegnum árin verði krufin til mergjar og af þeim lært. Það er óásættanlegt með öllu að börn og unglingar verði beint eða óbeint að fórnarlömbum barnaverndaryfirvalda eða starfsmanna á þeirra vegum. Tökum þessu alvarlega. 

Mistök gerð við setningu eftirlaunalaga

Börn dagsins í dag eru líka í vanda

Hér fyrir neðan eru tvær fréttir úr Fréttablaðinu á síðasta ári sem ástæða er til að rifja upp, til áréttingar því að slæm meðferð á börnum og unglingum er ekki fortíðarvandi og einskorðast að sjálfsögðu ekki við vistunarúrræði. Ofbeldi og vanræksla eru því miður víða fyrir hendi.

 

 

Fréttablaðið, 04. nóv. 2007 00:30

Á fjórða þúsund börn í vanda

Fjöldi barna sem tilkynnt var um á fyrstu sex mánuðum þessa árs reyndist vera 3.567, en í sumum tilvikum var tilkynnt oftar en einu sinni um sama barn. Myndin tengist ekki efni fréttarinnar.

Tilkynningum til barnaverndarnefnda hér á landi fjölgaði mjög á milli ára 2006 og 2007, um ríflega eitt þúsund. Á fyrstu sex mánuðum síðasta árs voru þær 3.321 talsins en samtals 4.383 á fyrstu sex mánuðum þessa árs.

Þetta sýna nýjar niðurstöður Barnaverndarstofu sem hefur nú borið saman fjölda tilkynninga milli fyrstu sex mánaða beggja ára. Samkvæmt þessu er aukningin á fjölda tilkynninga milli ára tæp 32 prósent. „Ég finn til með öllum þessum börnum hvort sem þau eru ársgömul eða á unglingsaldri," segir Guðjón Ólafur Jónsson, formaður Barnaverndar Reykjavíkur. Hann segir að mörg þeirra mála sem koma inn á borð hjá Barnavernd séu vegna vímuefnaneyslu foreldra en það sé þó ekki einhlítt.

Samtals 3.078 tilkynningar voru af höfuðborgarsvæðinu og 1.305 af landsbyggðinni. Fjöldi barna sem tilkynnt var um reyndist vera 3.567, en í sumum tilvikum var tilkynnt oftar en einu sinni um sama barn. Til samanburðar var tilkynnt um 3.092 börn á fyrstu sex mánuðum ársins 2006, þannig að aukningin milli ára er 15 prósent. Barnaverndarnefndir hófu könnun á högum 1.487 barna af þeim sem tilkynnt hefur verið um á þessu ári.

„Því miður er það þannig að mál fólks sem hefur verið í langvarandi vímuefnaneyslu koma ítrekað inn á borð til okkar," segir Guðjón. Hann segir að vissulega spyrji starfsmenn Barnaverndar sig hvort ekki sé oftar ástæða fyrir forræðissviptingu en raun ber vitni. „Það er samt mjög harkaleg aðgerð að taka barn frá foreldri og því þarf að fara mjög varlega í þeim efnum." Fimm til tíu foreldrar eru sviptir forræði barna sinna á ári.
Fjölgun tilkynninga til barnaverndarnefnda má einkum skýra með fjölda lögregluskýrslna, að því er fram kemur hjá Barnaverndarstofu. Á fyrstu sex mánuðum ársins 2006 bárust barnaverndarnefndum 1.813 tilkynn­ingar frá lögreglu en á árinu 2007 voru þær 2.568.

Tilkynningum um kynferðis­ofbeldi gagnvart börnum fjölgaði á milli ára. Fyrstu mánuði 2006 voru þær 172 en 226 á árinu 2007. Fjöldi tilkynninga sem berast í gegnum Neyðarlínuna 112 hefur staðið í stað milli ára. Samtals voru tilkynningar 346 bæði árin 2006 og 2007. Hins vegar tekur Barnaverndarstofa fram að fleiri tilkynningar sem bárust í gegnum Neyðarlínuna voru raunverulegar barnaverndartilkynningar í ár heldur en í fyrra, því sumt af því sem tilkynnt er til Neyðarlínunnar flokka nefndir ekki sem barnaverndartilkynningar.
jss@frettabladid/[e-mail]

 
Fréttablaðið, 03. júlí. 2007 06:15

Fimmti hver nemandi hefur sætt ofbeldi

 

Um tíunda hvert barn sagðist hafa orðið fyrir kynferðislegu ofbeldi í einhverri mynd.

Um fimmti hver nemandi í 7. og 9. bekk sem svaraði spurningalistum Barnaverndarstofu sagðist hafa sætt líkamlegu ofbeldi á heimili sínu. Svipað hlutfall sagðist hafa sætt ofbeldi í skóla. Um þriðjungur barnanna sögðust hafa orðið fyrir andlegu ofbeldi í einhverri mynd.

Þetta kemur fram í niðurstöðum rannsóknar Barnaverndarstofu sem birtar voru í gær. Um forprófun á spurningarlistum var að ræða og úrtakið því aðeins rúmlega 100 börn. Af þeim orsökum bendir Barnaverndarstofa á að varhugavert sé að alhæfa út frá niðurstöðunum, en þær gefi vísbendingar um reynslu barna af ofbeldi. Rannsóknin var gerð fyrir Alþjóðasamtök gegn ofbeldi og vanrækslu á börnum (ISPCAN).
Í könnuninni voru börnin spurð um hvort einhver á heimilinu hafi barið þau, löðrungað eða flengt með lófanum. Tæplega átta prósent sögðu það gerast stundum, og um tíu prósent sögðu það hafa gerst, en ekki á síðasta ári. Börnin sögðu að í um helmingi tilfella hafi það verið fullorðnir einstaklingar sem beittu ofbeldinu.

Einnig var spurt um kynferðislegt ofbeldi. Tæplega einn af hverjum tíu greindi frá því að viðkomandi hafi sætt kynferðislegu ofbeldi í einhverri mynd. Til dæmis sögðu um fimm prósent barnanna að einhver á heimili þeirra hafi reynt að neyða þau til að hafa við sig samfarir.

(allar feitletranir og undirstrikanir fþg)

Breiðavíkursamtökin - allt áhugafólk um barnavernd velkomið

Nú er rétt liðlega ár frá því Breiðavíkurmálið var tekið fyrir í fjölmiðlum; mér þykir það ótrúlegt að ekki lengri tími sé liðinn. Breiðavík hefur verið með mér nánast alla mína ævi. Það er ekkert undarlegt við það.

 

Ég dvaldist í  Breiðavík um tveggja ára skeið og þótt ég væri ekki að velta mér upp úr því mótar samt reynslan úr æsku lífið og Breiðavík vildi ég bara gleyma.

 

Ég vissi alltaf að mikið óréttlæti hafði verið framið á okkur sem sendir höfðu verið til Breiðavíkur en leit svo á að þar sem heimurinn væri nú eins og hann er næðist aldrei fram réttlæti í því efni. Kannski að þar verði breyting á.

 

Breiðavíkursamtökin voru svo stofnuð í framhaldi af umfjöllun fjölmiðla. Þessi samtök Breiðavíkurdrengja voru ætluð öllum sem höfðu dvalið á stofnunum, heimilum og einkaheimilum á vegum ríkisins og Barnaverndar. Það kom fljótt í ljós að þessi takmörkun sneið félaginu fullþröngan stakk og þótt það hafi gert mikið gagn sem vettvangur til að hittast á hefur ekki gengið nógu vel að skilgreina viðfangsefnin og átta sig á því hvernig þessi hagsmunasamtök mjög svo ólíkra einstaklinga geta best beitt sér í málum þeirra.

 

Á fyrsta aðalfundi Breiðavíkursamtakanna, þann 17. maí, s.l., var því ráðist í að breyta lögum félagsins, opna það fyrir öllum sem vilja leggja þessari baráttu lið og láta sig hag barna og hlutskipti í fortíð og nútíð skipta máli.

 

Eitt verkefni félagsins er að gera sögu barnaverndar í íslensku samfélagi skil.

 

Annað verk sem liggur fyrir vinnst fyrst og fremst á pólitískum vettvangi en það snýst um væntanlegar bætur til þeirra sem dvöldu á þessum heimilum.

 

Breiðavíkurskýrslan markaði tímamót í íslenskri stjórnsýslu. Yfirvöld brugðust við henni með frumvarpi sem átti að taka fyrir á vorþingi en ljóst er að því verður frestað fram á haustið; við í samtökunum erum sátt við það. Það þarf að vanda sig og það er ekki einfalt mál að greiða bætur til þessa hóps.

 

Á aðalfundinum var ég kosinn formaður samtakanna. Ég hafði ekki sóst sérstaklega eftir því starfi. Ég hef látið hafa eftir mér að mér hefði verið sama þótt Breiðavíkurmálið hefði aldrei komið upp á yfirborðið. Mér rann samt blóðið til skyldunnar og þessvegna samþykkti ég að tala við Bergstein Björgúlfsson og Kristinn Hrafnsson þegar þeir komu að máli við mig í sambandi við myndina Syndir feðranna, það var árið 2004/5. Margt hefur gerst eftir það.

 

Nú þreifar ný stjórn Breiðavíkursamtakanna sig áfram en með mér völdust í stjórn þeir Georg Viðar Björnsson, varaformaður og fráfarandi formaður, Friðrik Þór Guðmundsson, ritari, Þór Saari, gjaldkeri, og Ari Alexander Ergis Magnússon, stjórnarmaður og  leikstjóri myndarinnar Synda feðranna (ásamt Bergsteini). Ég vil bjóða þessa ágætu menn velkomna til starfa fyrir félagið og ég hlakka til samstarfsins við þá.

 

 

Bárður R. Jónsson, formaður Breiðavíkursamtakanna